Weh….
Ang hirap tlaga magcmula dito..
D kc ako yung taong mahilig mag blog..
Pero gusto ko mag share ng feelings sa mga makakabasa nito…
D ko tuloy alam panu ko ccmulan to..
Parang sa Buhay ng tao din, (sigh)
Nga pala tagal na din since huling nagkasama-sama tayo noh..
Busy na cguro sa kanya-kanyang Buhay..
Asan n kaya yung bawat isa sa atin??
Ang hirap ipunin ng bawat isa sa atin eh..
Nakaka miz tuloy yung tulad ng dati.. yun bang simple lang ang Buhay..
Gigising ka ng umaga, taz papasok sa skul.. makikipagkwentuhan sa mga ka-kilala.. mag cu-cuting.. hehe, taz papasok sa klase ni sir.. nyahaha.. mag-yoyosi sa labas.. makikipag asaran sa mga masarap asarin.. picture-picturan… maglalaro ng chess.. minsan magkakantahan.. jamming.. makiki-kain sa mga bahay2, naalala ko tuloy yung kare2 ng mommy ni Kenneth romano, .... at maraming pang iba..
Yung tipong kahit saan ka ipadpad eh “go lng ng go”..
Basta ang importante eh sama2.. ..
Kaso may punto tlaga sa buhay ng tao na kailangan magkahiwa-hiwalay ng landas para sa mga pangarap natin sa Buhay.. parte na siguro ng pagtanda..
Mixed emotions yung nararamdaman ko kapag nakkakakita ako ng pictures ng grupo natin..
Nangi2babaw yung pagiging masaya xempre..
Minsan nasasabi ko “GANITO PALA ITSURA KO NOON, MUKA AKONG ENGOT” J
Meron ding “ANG LIIT PA NYA D2 OH....”
Taz.. “SI SIR D YATA NAGBABAGO ITSURA”.. J
Kaso may time din na.. “SAYANG WALA AKO DITO.NAG GRADUATE NA KASI AKO NUNG MGA TIME NA TOH. “
Haiizzt….
Sana medyo nahuli ng konti yung pagka-panganak sa akin ng isang taon man lang para nakasama din ako sa batch na magkasama yung carboyz, tpk tska gwapitooz, pg…..
Muka kasing eto yung pinaka masayang taon ng akuzino...
Hindi ko naman sinasabing “boring” nung kami2 pa lang.. kung pwde lng sana magka sabay2 na lng tayong lahat..
Hindi naman kasi inaasahan na maging isang malaking grupo to eh.. galing noh!..
Wala sanang makakalimot sa mga masayang araw na magkakasama tayo..
At sana madagdagan pa yung mga ganung exciting na araw sa buhay ko..
Bye2..
-Diyez-Katorse
